Vlogs

Leiboom

Leiboom

Dit boom verhaal gaat over leibomen. En een leiboom, dat is een boom waarvan de kroon in een bepaalde vorm is gesnoeid. In deze vlog gaat het over bomen die in een plat vlak zijn gesnoeid. En dat snoeien, dat kun je op allerlei manieren doen.

Er zijn en er waren meerdere motieven om bomen te snoeien. Het creƫren van schaduw in je huis. Om de sierwaarde van de leiboom. Bij fruitbomen voor een grotere opbrengst. in deze vlog ga ik niet in op de snoei van fruitbomen, dat is voor een andere keer.

Als je nu een leiboom koopt dan heeft hij een bepaalde vorm. Een doorgaande stam en horizontale zijtakken. Strak en symmetrisch. Tegenwoordig gaat het vaak om het voortzetten van de traditie. Er staan leibomen voor je huis.

Vroeger was de functie van een leiboom om schaduw te krijgen in je huis. Her snoeien ging helemaal niet strak en symmetrisch. Een jonge boon werd gesnoeid, zo dat de takken die evenwijdig aan de gevel stonden bleven staan. Takken stonden dus willekeurig ten opzichte van de stam en niet symmetrisch. En de takken hadden hun natuurlijke stand ten opzichte van de stam en dus niet horizontaal. Eigenlijk ziet het eruit als een platte boom.

Bij een leiboom snoei je tegen de hoofdtakken aan. En als je dat niet doet dan krijg je allerlei zijtakjes en dan wordt het een haag op poten. Dat neomen ze ook wel een scherm.

Het resultaat hangt af van hoe de boom groeit en van het plan van diegene die snoeit. En, of de eigenaar het volhoudt. Er zijn echt prachtige exemplaren. Naast iedere fotot heb ik een tekening et de stam en de hoofdtakken gezet.

De boomkijker kijkt

Deze vlog over leibomen heb ik in februari opgenomen. Want dan zit er nog geen blad aan de bomen. Weet jij ergens bij jou in de buurt een leiboom te staan? Ga eens kijken en vraag je af hoe deze leiboom is gesnoeid.

Grenslinde in Zuid-Beveland

Grenslinde in Zuid-Beveland

Deze boom geeft een grens aan. mijn verhaal gaat over het ontstaan van dit gebruik.

Deze linden heten grenslinden. Deze bomen zijn geplant als afbakening. Dit gebruik stamt uit het einde van de middeleeuwen. Meestal staan ze daar waar een nieuwe dijk op de oude dijk aansluit.

Bijvoorbeeld op de kruising van de Oude Zanddijk en de Oudkamerseweg. En ook op de kruising van de Oude Zanddijk met de Nieuwkamerseweg.

En: de traditie wordt in ere gehouden. Kijk, hier staat een jonge grenslinde.

En als je een plek wil afbakenen, wil marekeren, dan kies je voor een linde. Want een linde wordt heel oud. Een linde is sterk. En een linde kan relatief goed tegen de wind. En dat is handig, hier in zeeland.

De boomkijker kijkt

Ken jij een boom die een speciale plek aangeeft?

bomen wandeling in de winter

Bomen wandeling in de winter

Een bomen wandeling in de winter. Dat vind ik fijn, want dan kan ik goed zien hoe de bomen in elkaar zitten.

Deze bomen wandeling is op landgoed Sandwijck. Hij is ongeveer twee kilometer lang en er staat gele paaltjes. Het is een rondje, dus je kunt niet verdwalen. Ik weet niet hoe oud de bomen op Sandwijck zijn. Er is hier al eeuwenlang bos. Rond 1830 is het huidige park aangelegd. Daarna hebben er mensen gewoond die exotische bomen hebben geplant.

Deze Ginkgo, zo zonder blad. heeft voor mij een ovaalvormige kroon. Een prachtexemplaar. Het lijkt net als of hij hele dikke takken heeft. Dat zie je goed in de winter. Een Ginkgo heeft kortloten: korte dikke takjes. Aan het uiteinde daarvan zitten de knoppen.

Wat ik zo leuk vind aan een zomereik is die warrige, slordige, kroon. Mensen vragen wel eens: zomereik en wintereik, hoe zit dat nou? Aan een blad kun je het zien: een blad van de zomereik heeft een kort steeltje.

Deze mammoetboom is groot! Zeker als je bedenkt dat deze boomsoort rond 1960 naar Europa is gekomen. Dus deze boom is maximaal 60 jaar oud. Aan deze mammoetboom kun je in de winter niet zoveel meer zien dan in de zomer. Wat mij opvalt zijn de afhangende takken. En de mammoetboom heeft prachtige kegels met hele aparte schubben.

de boomkijker kijket

Heb je zin in een wandeling? Op mijn site staan verschillende wandelingen: met prachtige bomen.

boom verhaal over diktegroei

boom verhaal over diktegroei

Dit boom verhaal gaat over de diktegroei van bomen. En diktegroei, dat kun je helaas goed zien aan omgezaagde boomstammen.

Even tellen . Deze tak is 6 of 7 jaar oud. Deze zichtbare ringen zijn de jaarringen. De lichte kleur is van het voorjaarshout en de donkere kleur is van het zomerhout. Een jaar groei is een lichte en een donkere ring samen.

De omstandigheden bepalen de grootte en de vorm van de jaarringen. Bijvoorbeeld of het nat of droog is geweest, koud of warm. Of dat de boom aan een kant harder moest groeien om naar het licht toe te gaan. Jaarringen zijn niet overal even dik en ze zijn ook niet regelmatig. Hier zijn ze dunner, daar zijn ze dikker. En ze lopen ook niet precies rond.

Dat van die jaarringen dat wisten jullie natuurlijk nog van de biologieles op school. Maar dit verhaal gaat op voor een gebied dat seizoenen heeft. in de tropen bijvoorbeeld hebben bomen geen jaarringen. En in gebieden waar twee natte seizoenen zijn hebben bomen twee jaarringen per jaar. En daar heb ik dus geen beelden van.

En een boomstam, die is rond toch? Deze beelden laten zien dat dat niet altijd het geval is.

En dan nu mijn favoriet; twee kernen. Dat kan ontstaan door een ingegroeide tak of door een afsplitsing van een tak. Of omdat bomen tegen elkaar aan groeien. Kun jij ook zo’n boom vinden?

de boomkijker kijkt

En kom je een stapel tegen, ga dan eens zoeken. Naar een dubbele kern of naar een boomstam met een rare vorm. Ik ben heel benieuwd naar jouw foto’s !

katholieke bomen in Thorn

Katholieke bomen in Thorn

Katholieke bomen in Thorn. Wat betekend dat? Ik ga kijken.

In Thorn staan heel veel wegkruisen en kapelletjes. En die zijn uitgebreid beschreven. Heel vaak staan daar bomen bij. En daar kun je dus weinig over vinden. Ik ga kijken!

Aan de Heerbaan/Sleestraat staat sinds de 17e eeuw al een wegkluis. Nu staat er een nieuwer exemplaar. Deze linde is aangeplant in 1940. Als vervanger van een oudere boom. En deze plek is belangrijk omdat deze plek op de route ligt naar een bedevaartskapel.

Bij wegkruisen in Thorn staat soms een boom. En dat is meestal een lindeboom. Dat is een oud gebruik om een lindeboom te planten bij een devotieplek. Kelten en Germanen deden dat ook al. En dat deden ze om de plek te beschermen.

Aan de Santforterstraat staat een wegkruis dat al in 1896 is genoemd. Een ook hier staat er een jongere linde bij. Deze is aangeplant in 1950.

Het christendom heeft een nieuwe wending gegeven aan het planten van een boom bij een devotieplek. En dat werd vaak een lindeboom. Want een lindeboom is gewijd aan Maria. Bij de twee veldkruisen die ik nu bekeken heb staan lindebomen.

Aan de Kessenicherweg staat een heel modern wegkruis. Deze is in 2015 geplaatst. Wat ik hier leuk aan vind is dat je overal een wegkruis kunt plaatsen. Maar toch hebben ze gekozen voor een plekje onder een boom. Geen linde dit keer maar een bestaande haagbeuk.

Het gebruik om bij een wegkruis een boom te planten is een levend gebruik. Want als een boom wegvalt dan wordt er een nieuwe geplant. Dat vind ik wel mooi, dat zo’n traditie in ere blijft.

De boomkijker kijkt

Ken jij een katholieke boom? Zet het alsjeblieft in de comments, dan kan ik hem gaan bezoeken.

geschiedenis van een boom

geschiedenis van een boom

Deze boom is ongeveer 300 jaar oud. En dit boom verhaal gat over de vraag wat je allemaal kunt zien aan zo’n oude boom. Of je kunt zien wat deze boom heeft meegemaakt.

Als je 300 jaar oud bent dan ben je natuurlijk ook wel een beschadigd. Ik denk dat de voet van de stam hier ooit is beschadigd. Deze zomereik heeft drie hoofdtakken. Waarom? Dat weten we niet. het kan zijn dat de top er ooit uit is gegaan. Boomchirurgen hebben spankabels gespannen tussen de drie hoofdtakken. Dus er was toch een angst dat een van die takken uit zou scheuren.

Deze plek heet Schoonzicht. Nou, ik snap wel waarom. Je kijkt uit over een weiland waarlangs bomen staan. Het bankje, zo tegen die stam aan, nou dat zit wel heerlijk.

Een van de dingen die mij aan deze eik opvallen is deze diepe groef. Maar wat je je daaruit af lezen? Ik weet het niet. Wat zou kunnen is dat dit een eik is en dit ook. En dat die twee eiken tegen elkaar aan zijn gegroeid. Hier zie je dat er een grote tak is afgezaagd. En je weet niet waarom dat is. Misschien is de tak afgebroken en is daarna de wond netjes gemaakt.

De boomkijker kijkt

Een beschadigde stam. een top die er niet meer is, is dit een eik of twee eiken, een afgebroken tak. Wat kun jij allemaal aflezen aan een oude boom?

boom verhaal over verdriet

boom verhaal over verdriet

Dit boom verhaal gaat over verdriet. Op begraafplaatsen hebben nabestaanden vaak de mooiste bomen geplant. En; een boom staat op een plek en hij groeit door.

Deze treurbeuk staat in Oude Pekela en is ongeveer 175 jaar oud.

Deze boom groeit door. Hij groeit door het ijzeren hek dat om het garf staat heen. Of eigenlijk; hij groeit er omheen. Het ijzeren hek zit helemaal in de boom.

Deze boom groeit door. Hij groeit over de steen die op het graf ligt heen. Een deel van de tekst en afbeeldingen is nog te zien. Een deel niet meer.

Op de grafstenen staat vaak een treurboom. Die staan voor het verdriet van de nabestaanden. Door echte treurboom maakt dat dit een hele sfeervolle en rustige plek is.

de boomkijker kijkt

Als bomen op een plaats staan waar weinig veranderd dan kunnen ze heel oud worden. Staat er een mooie boom op een begraafplaats bij jou in de buurt?

boom wandeling historisch bosbeheer

boom wandeling historisch bosbeheer

We lopen een rondje door het landgoed Berkenbosch. En we beginnen bij de ingang aan de Duinbeekseweg. Deze wandeling duurt ongeveer een uur.

Deze boom wandeling gaat over houtproductie. Het doel van het landgoed Berkenbosch was houtproductie. Naast allerlei prachtige bomen gaan we historische vormen van houtproductie zien: hakhout, overstaanders en knotbomen.

Berkenbosch is aangelegd in de 18e eeuw. En is dus ongeveer 200 jaar oud. Dit is echt een bijzondere plek. Het landgoed ligt aan de binnenkant van de duinen. En het ligt hier zo hoog dat het in de 2e wereldoorlog niet overstroomd is. En: er staan dus oude bomen.

Ik sta nu bij of in een van de historische vormen van houtproductie. Dit is een hakhoutboom. het bijzondere is dat hier op Berkenbosch esdoorns als hakhout zijn gebruikt. Hakhout is als de de boom net boven de grond afzaagt. Door het herstellend vermogen van de boom groeien er steeds nieuwe takken. Die worden ook weer afgezaagd. daardoor wordt de stam van deze boom zo grillig. Wat je nu ziet zijn eigenlijk veel te dikke takken. Vroeger werden de takken om de paar jaar afgezaagd en werden de takken dus niet zo dik.

In dit bos zie je soms alleenstaande, meestal eiken, bomen staan. Dat is een overstaander. Een overstaander was bedoeld voor de houtproductie. Bedoeld voor de productie van zaad, voor beschutting van de aanplant en voor timmerhout. Dit is een overstaander en die dikke eik daar is er ook een.

En dit is een knotboom. Nou, dat ziet er niet uit zoals een knotwilg die we allemaal wel kennen. Er zijn twee dingen bijzonder aan deze knotboom. Het eerste is dat dit een lage knot is. Daar waar bij hakhout takken bij de grond worden afgezaagd en bij een knotwilg vaak op 2 meter hebben ze heir besloten om op deze hoogte te zagen. En het tweede bijzondere: het is een iep.

We wandelen terug door de prachtige beukenlaan van landgoed Berkenbosch.

De boomkijker kijkt

Kun jij ze vinden, het hakhout, de overstaanders en de knotbomen?

boom aan de waterkant

boom aan de waterkant

Dit verhaal gaat over een boom die aan de waterkant staat. En dat deze boom hier is geplant, dat heeft zo zijn redenen.

Er zijn volgens mij twee redenen waarom bomen wortels hebben. De eerste is om de boom vast te zetten in de grond. De tweede is om voedingsstoffen te vervoeren. En hier, hier groeien de wortels naar boven. Vreemd! En de grond is keihard. Het lijkt wel alsof hier een hele plaat hot onder zit.

De moerascypres is een boom die kan groeien op plaatsen die kunnen overstromen met water. En dan staan de wortels van deze boom dus onder water. De wortels heten: kniewortel, ademwortel of pneumatofoor. De kniewortels kunnen zuurstof opnemen en dat doorgeven aan dieper liggende wortels. Kijk, hier lopen mensen overheen en deze wortels zijn afgesleten.

Een moerascypres verlies zijn naalden in de herfst. Deze boom heeft een prachtige herfstkleur.

Er is nog iets waaraan je kunt zien dat deze boom een moerasboom is. De stam loopt breed uit en heeft onderaan hele diepe groeven. En daardoor staat hij stabieler.

de boomkijker kijkt

Deze cypres is dus bewust langs de waterkant gezet, zo’n 150 jaar geleden. En dat is tijd genoeg om kniewortels te maken. Ken jij een boom die langs de waterkant zou moeten staan om goed tot zijn recht te komen?

Boom wandeling bonsai in de Manteling

Boom wandeling bonsai in de Manteling

Deze boom wandeling gaat langs bonsai bomen. Echte Nederlandse bonsai bomen.

De wandeling vertrekt van parkeerterrein Randduin in Oostkapelle. Vanaf de parkeerplaats loop je rechtdoor en in de vlog zie je hoe je kunt lopen. De wandeling is ongeveer 2 kilometer lang.

In 1870 kregen de eigenaren van de landgoederen de strook tussen de landgoederen en de zee in erfpacht. En daar mochten ze een manteling aanleggen. Dat is een strook beplanting als bescherming tegen de zee en tegen de zoute wind. En door die manteling gaan we wandelen.

In dit gebied hebben de landgoed eigenaren 200 jaar geleden eikels gezaaid. Ter bescherming van hun landgoed tegen de invloed van de zee. Al de bomen die je ziet zijn dus even oud: ongeveer 200 jaar.

Het lijkt wel kreupelhout. Bij oude bomen stel ik me grote stammen en hoge kronen voor. Je zou hier zo aan voorbij lopen.

Er zijn in Nederland niet zoveel plekken waar eiken zo dicht op de kust staan. En eiken kunnen eigenlijk goed tegen de wind. Maar je ziet ook dat deze bomen het moeilijk hebben. Deze bomen groeien helemaal scheef met de windrichting mee. Ze zijn grillig van vorm. Ze zijn klein. En: dit zijn bomen van 200 jaar oud. Dit zijn echte natuurlijke bonsai bomen. De bomen worden steeds kleiner als ze dichter bij de zee staan. En dan kunnen de eiken hier niet meer groeien. Dit is een boomgrens.

We wandelen terug door de beukenlaan van landgoed Berkenbosch.